[ Pobierz całość w formacie PDF ]
KRYSZNA I JEGO ENERGIE.
Najwyższą Osobą Boga, który jest całkowicie niezależny i wolny by działać zgodnie ze Swoim pragnieniem jest Śri Kryszna. On egzystuje jako Najwyższa Prawda, jeden bez wtórego. Ale nie pojęcie jest On zawsze w towarzystwie Swoich wiecznych energii. Te energie nigdy nie są niezależne od Kryszny, raczej są intymnie związane z Nim. Jest to oznajmione w wedyjskich mantrach. Kryszna jest niezależną, główną świadomą tożsamością i Jego energie mają te same atrybuty. One nigdy nie są niezależne. Kryszna może być nazywany Vibhu (wszechwiedzący, wszechobecny, wszechrozszerzający się Pan). Manifestacje Jego energii czy inne samomanifestujące się fenomeny mogą być nazywane Vaibhava. (bogate wyrażenia Jego rzeczywistej egzystencji). Jednak pośród nieograniczonych energii Kryszna pozostaje odseparowany w Swojej oryginalnej formie. Przez te energie, przez to Vaibhava, Vibhu - obecność Pana może być dostrzeżona.
Manifestacja z energii Kryszny ma trzy części:
Cit vaibhava – duchowa manifestacja, która pochodzi z duchowej energii Kryszny
Acit vaibhava – ciemny nieświadomy, materialny świat
Jiva – niezliczone dusze, które są małymi, duchowymi cząstkami
CIT VAIBHAVA – DUCHOWA MANIFESTACJACit vaibhava składa się z siedzib Kryszny, takich jak nieograniczona jest ilość planet Vaikuntha, nieograniczonej ilości imion Kryszny takich jak: Govinda, Hari, itd... ; nieograniczonej ilości form Kryszny np.: dwuramiennej formy z fletem, nadzwyczajnych cech Kryszny takich jak uczuciowe dawanie szczęścia Swoim wielbicielom, rozrywki Kryszny takie jak “rasa lila” we Vrindavan, czy rozrywki sankirtanu z Navadvip. Nawet gdy te duchowe czynności zstępują do tego materialnego świata i są postrzegane przez żywe istoty nadal pozostają one duchowo nie dotknięte przez materialny wpływ. Wszystkie elementy będące w intymnym związku z Visznu czy Kryszną nazywane są przez Wedy “Visznupad”. Słowo cit vaibhava opisuje coś co jest ni oddzielone od Pana. Duchowe fenomeny nie są odseparowane od pierwotnej duchowej istoty. Dlatego też w duchowym królestwie “Visznupad” nie są obecne zmiany wywoływane wpływem materialnej energii. To królestwo jest transcendentalne w stosunku do materialnych zmian, i tak jak Pan Visznu osobiście jest ono czystą dobrocią, nie zmieszaną z pasją i ignorancją, niepodległe warunkom materialnego świata. Kryszna i Jego główne ekspansje Visznu są wszystkie w czystej dobroci, w ten sposób na Goloce, Vaikuntach, w oceanie Przyczyn czy też w materialnym świecie osoby Te pozostają nie zanieczyszczone pozostając Panem wszystkich półbogów czy Panem mayi. Formy Visznu są Panami mayi pozostając w czystej dobroci, podczas gdy Brahma czy Siva znajdują się pod wpływem siły dobroci zmieszanej z innymi siłami natury materialnej.
ACIT VAIBHAVA. Przekraczając rzekę Viraja, która jest odrębną granicą, przeciwnie do form Visznu, królestwa duchowych rozrywek i innych duchowych manifestacji, leży nie duchowe królestwo, skomponowane z 14 systemów planetarnych. To królestwo znajduje się pod kontrolą iluzorycznej energii i nazywa się Daivi dhama – siedziba mayi. Składa się ono z pięciu materialnych elementów: ziemi, wody, ognia, powietrza i eteru, oraz z umysłu, inteligencji i fałszywego ego. Elementy te tworzą wulgarne i subtelne ciała żywych istot. Siedem wyższych i siedem niższych systemów planetarnych zawiera się w acit vaibhava czyli nie duchowej manifestacji, jednej z wielu energii Pana.
JIVA VAIBHAVA. Duchowa manifestacja cit vaibhava jest pełną duchową zasadą, natomiast iluzoryczny materialny świat acit vaibhava jest cieniem. Jivy czyli atomowe cząsteczki są duchowymi elementami, dzięki czemu posiadają one do pewnego stopnia niezależność, mają również potencję nieograniczonego szczęścia, które jest naturalne w duchowym królestwie. Te Jivy, które zwracają się do Kryszny osiągając to szczęście pozostają jako wyzwolone dusze wiecznie towarzysząc Krysznie.
Niestety myśląc o własnym szczęściu, jeśli ktoś egoistycznie pragnie wejść do sąsiedniego królestwa mayi, odwraca się od Kryszny i przyjmuje materialne ciało w materialnym świecie. Upadają one w pełne obaw królestwo ciągłych dobrych i złych czynności w rezultacie których Jiva wędruje wewnątrz wszechświata, czasami na svarga loce, a czasami w piekle, przyjmując narodziny w materialnych ciałach, ciesząc się życiem w 8400 000 gatunkach życia.
“Ale Ty Panie kontrolerze jiv (ponieważ jivy są Twoją energią) zawsze myślisz o ich dobrze. Jakiegokolwiek szczęścia jivy mogą szukać Ty łaskawie obdarzasz je nim. Dla tego kto pragnie nietrwałego szczęścia w materialnym świecie, osiąga je bez trudności przez Twoją łaskę”. Wszystkie te procesy prowadzące do osiągnięcia szczęścia płynącego z zadowalania zmysłów takie jak: zasady warny i aśramu, yajna, yoga, homa, vrata są pobożnymi czynnościami, a pozbawione całkowicie duchowej natury stają się materialne. Rezultaty tych praktyk takie jak wyniesienie na wyższe planety lub zadowalanie zmysłów są wszystkie materialne i tymczasowe. Poprzez takie czynności mające na celu tymczasowe zadowalanie zmysłów, dusza pozostaje niezadowolona. Próbowanie osiągnięcia szczęścia poprzez osiągnięcie pozycji na wyższych planetach jest największą pomyłką dla duszy.
Dzięki łasce wielbicieli jnani może spełniać czynności bhakti, jnana zmieszana z czynnościami oddania jest również klasyfikowana jako drugorzędna ścieżka bhakti. Taki jnani łatwo osiąga wiarę w Krysznę i szybko uczestniczy w pełnej służbie oddania.
Niektóre jivy pragnąc znikomego szczęścia w piekle materialnego świata odrzucają Pana, ale Kryszna wiedząc co jest najlepsze dla ich dobra zmusza je do porzucenia materialnego szczęścia-bhukti będącego rezultatem działania dla owoców, karmy oraz wyzwolenia-mukti będącego rezultatem spekulatywnych wysiłków czyli jnany i ostatecznie ustanawia słodki owoc oddania dla Kryszny czyli bhakti. Jest to tylko łaska Pana, który umieszcza jivy na drugorzędnej ścieżce pozwalając im na spełnianie materialnych pragnień przez pewien czas, a następnie obdarza je wiarą w proces bhakti. W jaki inny sposób, jak nie tylko dzięki łasce Pana, żywe istoty mogłyby osiągnąć pozycję szczęścia w duchowej realności.
W Satya yudze Pan ustanowił proces medytacji, dzięki któremu risi mogli oczyścić swoją egzystencję. Po osiągnięciu oczyszczenia Pan przyznawał im bogactwo bhakti. W Treta yudze Pan zaaranżował oczyszczanie się przez spełnianie ofiar, a w Dwapara yudze przez czczenie świątynne prowadzące do ścieżki bhakti. Widząc żałosną sytuację jiv w Kali yudze Pan porzucił nadzieję na procesy karmy, jnany czy yogi. W tym wieku kłopoty takie jak: krótkie życie, wiele chorób, zmniejszanie się inteligencji oraz siły dotykają wszystkie żywe istoty (jivy), dlatego też ścieżka karmy i jnany, praktyka warnaśramy, sankhya, yoga, i jnana zmieszane z niewielką ilością służby oddania są zbyt wąskie i zawężone. Jedynym rezultatem tych czynności jest w Kali yudze zboczenie ze ścieżki bhakti. Jeśli ktoś przyjmuje te ścieżki w nadziei sukcesu w Kali yudze jego życie będzie pełne trudności.
OSIĄGNIĘCIE ŚCIEŻKI BHAKTI I ŚWIĘTE IMIĘMyśląc o dobru wszystkich żywych istot (jiv) w Kali yudze, Pan zstąpił w formie Świętego Imienia. Pan zstąpił, aby uczyć ścieżki wyzwolenia w tym wieku, procesu Nama Sankirtana. Poprzez ten proces jivy mogą bezpośrednio osiągnąć najwyższe bogactwo – Kryszna Premę, która jest rzeczywistym szczęściem i jest nazywana.......... lub cit ścieżką, w odróżnieniu od drugorzędnych ścieżek karmy i jnany. W tym procesie jedyną wymaganą rzeczą jest intonowanie i pamiętanie Imienia Pana bez przerwy. Jeśli nieczysta jiva podejmie proces bhakti dla swojego oczyszczenia, spełnia ona sadhana bhakti czyli służbę oddania w praktyce. Kiedy jej praktyka osiąga czystość i perfekcję-sadya, innymi słowy kiedy jiva osiąga prema bhakti czynności sadhana bhakti: słuchanie i intonowanie imion Boga itd. pozostają jako czynności prema bhakti. Główne czynności w służbie oddania są wieczne. W doskonałym stanie premy to znaczy na początku-sadana oraz końcu-sadya, sposób na osiągnięcie celu-upaya, oraz sam cel-upeya nie są różne od siebie. Nie ma żadnych barier czy przeszkód pomiędzy życiem i czynnościami podczas treningu na doskonałym etapie. Święte Imię pozostaje stałe w obu przypadkach, dzięki czemu jiva może łatwo przekroczyć materialny świat.
Hari das kontynuował:
Ja jestem upadłą, niską osobą, tak bardzo zaabsorbowaną zmysłowymi obiektami. Jestem tak głupi, że nie biorę nawet Twojego Imienia o Panie. Z nieprzerwanie płynącymi łzami Hari das (inkarnacja Brahmy) upadł nieświadomy do stóp Pana.
Śrila Bhaktivinod Thakur modli się:
Ktokolwiek jest zdolny przyjąć schronienie w Panu, wielbicielach Pana i służbie oddania osiąga pełny efekt świętego Imienia, które jest jak kamień filozoficzny spełniający wszelkie pragnienia. W tym czasie Imię staje się centrum czyjejś egzystencji.
ROZDZIAŁ DRUGI - AKCEPTACJA ŚWIĘTEGO IMIENIAWSZELKA CHWAŁA ŚRI GADATHARZE I PANU GOURANDZE, WSZELKA CHWAŁA ŚWIATŁU JANAVY- NITYANANDZIE PRABHU. WSZELKA CHWAŁA ŚRI ADVAICIE I ŚRIVASIE ORAZ WSZYSTKIM WIELBICIELOM PANA GOURANGI.
W ekstazie premy Hari das płakał, i w ekstazie premy Pana Gouranga objął go.
Pan Gouranga powiedział:
Gdzie jest taki wielbiciel jak ty Hari dasie. Ty znasz wszelkie duchowe prawdy i cały czas jesteś transcendentalny do natury materialnej. Przez przyjęcie narodzin w niskiej rodzinie pokazałeś światu, że osiągnięcie Kryszny nie zależy od bogactwa, honoru, rodziny czy zapłaty, ale zależy jedynie od wiary.
Ktokolwiek posiada wiarę w niezachwiany proces czczenia Kryszny jest większy niż półbogowie. Ty rozumiesz, że Imię jest najwyższą prawdą, zarówno na początku jak i na końcu. Ty znasz całą chwałę świętego Imienia, ty wykonujesz czynności oddania będąc uczonym i sprytnym w nauczaniu.
Hari das wyjaśnij proszę nieograniczone chwały Imienia. Słuchanie tych chwał z twoich ust uczyni mnie szczęśliwym.
“Ktokolwiek wypowiada święte Imię nawet raz, jest uważany za vaisnawę, gospodarze domów powinni być uważni w oddawaniu szacunku takiej osobie. Kto ciągle intonuje święte Imię Kryszny jest nawet lepszym vaisnawą będąc obdarzonym wszelkimi dobrymi cechami, ten kto swoją obecnością powoduje, że inni zaczynają intonować święte Imię z oddaniem jest najwyższym vaisnawą. “
Teraz opisz mi dokładnie wszystkie sposoby na jakie żywa istota przyjmuje święte Imię.
Składając ręce z szacunkiem, ze ściśniętym gardłem i ze łzami w oczach Hari das zaczął mówić: Po pierwsze dał on generalny opis świętego Imienia.
“Święte Imię jest cintamani, obiektem który spełnia wszelkie pragnienia. Materialistom daje dharmę, arthę, kamę i moksę (przypisane czynności, bogactwo, zadowalanie zmysłów i wyzwolenie). A dla odwiązanych od owoców swojej pracy wielbicieli daje Ono czystą, niczym nie zanieczyszczoną miłość do Kryszny. Imię jest nieograniczone, bez początku, w pełni świadome i nie oddzielne od cit świadomości Kryszny. Cokolwiek jest w Krysznie, jest również w świętym Imieniu, ponieważ On jest jeden bez wtórego. Imię jest wiecznie wolne od materialnych zanieczyszczeń i duchowo usytuowane w stanie czystej dobroci, czyli sudha sattva, tak jak Kryszna. Zstępując do tego materialnego świata Imię pozostaje czyste, wiecznie obdarzone słodyczą rasy. Jak żaden inny obiekt, Kryszna Absolutna rzeczywistość, jest znany poprzez cztery charakterystyki: Imię, formę, cechy i czynności. W przypadku Kryszny te elementy są nieograniczone. Najwyższy Osobowy Bóg rozprzestrzenił się osobiście za pomocą tych czterech elementów, które mają duchową egzystencję, za pomocą sandhini energii Pana. Przez te elementy Kryszna przyciąga wszystkich ludzi z całego wszechświata. Egzystencja Imienia i wszechświata służy temu samemu celowi. Również forma Kryszny nie jest od Niego różna. Jego Imię i Jego forma nie mogą być oddzielone od siebie, jeśli ktoś pamięta Imię Kryszny osiąga również formę Kryszny. Jeśli chodzi o cechy Kryszny, to posiada On 64 niezwykłych cech, które częściowo obecne są w Jego avatarach. Jego guna avatarami są Brahma i Siva. Pan Narayan posiada 60 z pośród 64 cech Kryszny, ale Imię Kryszny zawiera wszystkie wieczne cechy w pełni, które ekspandują w niezliczoną ilość w świętym Imieniu. Rozrywki Pana odbywają się w takich miejscach jak Vaikuntha czy Goloka i są one w pełni duchowe.
W duchowej egzystencji Imię, forma, cechy i czynności nie są różne od osobistej, rzeczywistej tożsamości, ale poprzez kontakt z tępymi, materialnymi elementami, które nie są świadome, okryta żywa istota zna tylko imiona, cechy, formy i czynności, które odseparowane są od siebie nawzajem i również odseparowane są od prawdziwej jaźni. Imię, cechy, forma i czynności są określone dla każdej żywej istoty, ale poprzez przyjęcie schronienia w materialnym ciele jiva doświadcza tych różnic. Kryszna jest zawsze ponad materialnym zanieczyszczeniem, dlatego też Jego Imię, rozrywki itd. nie są różne od Niego.
Z pośród tych czterech elementów, za pomocą których ktoś może poznać obiekt Kryszny, święte Imię jest elementem początkowym, gdyż poprzez ten element inne elementy mogą być poznane w pełni. Ponieważ istnieje możliwość realizacji formy, cech i czynności Pana poprzez przyjęcie schronienia świętego Imienia, dlatego też święte Imię jest przyjmowane jako Vaisnawa dharma.
Pan Caitanya Mahaprabhu zaakceptował jako fakt to, że poprzez intonowanie świętego Imienia, wszelkie rozrywki Pana mogą być objawione.
Następnie Hari das rozpatrywał kto jest vaisnawą:
“Vaisnawą jest ta osoba, która przyjmuje święte Imię z wiarą i czystą intencją, natomiast półvaisnawą jest osoba, która przyjmuje Imię pozostając w nieczystości-nama bhasa. Dzięki łasce Kryszny półvaisnawa stopniowo może stać się czystym vaisnawą. W obu przypadkach ktoś może przyjąć schronienie świętego Imienia. W materialnym świecie nie ma nic co można by było porównać do świętego Imienia. Jest Ono ostatecznym bogactwem w skarbcu Kryszny, gdyż zawiera w sobie całe duchowe królestwo. Cząsteczki ducha, które są integralnymi cząsteczkami Kryszny przychodzą do tego materialnego świata tępej materii. A święte Imię zawierające wszystkie aspekty Kryszny ma pełną Jego moc, przychodzi do tego świata po to aby wyzwolić te duchowe dusze. Ktoś powinien wiedzieć, że wszystko w tym świecie poza świętym Imieniem i jivami jest bez istotnego znaczenia.
Imiona Kryszny są dwóch rodzajów, pierwszoplanowe i drugoplanowe. Przez przyjęcie schronienia pierwszoplanowych Imion Kryszny żywe istoty osiągają najwyższą korzyść. Te imiona, które są częścią transcendentalnych lila Pana uważane są za pierwszoplanowe. Imiona takie jak: Govinda, Gopal, Ram, Radhanath, Hari objawiają wieczne lila Pana i przez intonowanie tych imion żywe istoty dostęp do świata duchowego.
Drugoplanowe Imiona to te, które opisują funkcje Pana: Stwórca, Paramatma, Brahman są to Imiona używane w jnana i karma-kandzie, obdarzają One materialnym postępem czy też wyzwoleniem. Ponieważ jedynie główne Imiona obdarzają miłością do Boga, wielbiciel przyjmuje tylko te Imiona. Tak jak różne typy Imion dają różne efekty, tak też różne są efekty różnego intonowania. Oczywiście Pisma święte deklarują, że intonowanie Imienia Kryszny raz, czy też słyszenie Imienia Kryszny raz (bez względu na czystość) powoduje uwolnienie jivy ze szponów materialnej energii. Można jednak zwrócić uwagę na typ oraz szybkość wyzwolenia. Jeśli Imię jest intonowane w nama bhasa (nieczyste intonowanie) korzyść płynąca z tego intonowania pojawia się stopniowo, powoli. Ponieważ poprzez intonowanie ktoś stopniowo może osiągnąć miłość do Boga, czyste intonowanie abhasa nazywane jest wszech pomyślnym. Przez proces intonowania nama bhasa, zanieczyszczenia usuwane są stopniowo, dopóty Imię nie jest intonowane i słuchane w czysty sposób. Na etapie intonowania w czysty sposób wielbiciel szybko osiąga upragniony sukces – czystą miłość do Boga. W przypadku intonowania czy też słuchania Imienia w bardziej nieczysty sposób niż nama bhasa, ktoś sytuuje się w znacznej odległości od świętego Imienia. Im większa odległość od świętego Imienia, tym mniejszy jest efekt intonowania. W przypadku, gdy intonujący nie odczuwa efektów Imienia, czy też efekt ten jest mały, to intonowanie nazywane jest nama aparadha – obraźliwe (z powodu istniejących przeszkód lub dużego dystansu dzielącego intonującego od świętego Imienia). Przeszkody – yavadana, czy też oddzielenie od Imienia jest wynikiem błędnej koncepcji tego, że Kryszna i Jego Imię są różni od Siebie czy też, że Absolutna Prawda nie rezyduje w świętym Imieniu. W wyniku intonowania z takim nastawieniem ktoś nie osiąga najwyższej realizacji, nazywa się to yavadana czyli separacja. Tak długo, jak utrzymuje się takie przekonanie pojawienie się miłości do Boga jest nie możliwe. Istnieje również rodzaj filozoficznej separacji oddzielającej kogoś od świętego Imienia. Separacja ta polega na dzieleniu sylab świętego Imienia np.: jeśli sylaba “HA” i sylaba “RE” oddzielone są poprzez jakieś dodatkowe sylaby, to efekt świętego Imienia jest trudniejszy do osiągnięcia. (Różnicą jest intonowanie przez yavanów “haram” w momencie śmierci, ponieważ w tym przypadku nie ma rozdzielenia sylab, a tylko ich przyleganie, takie intonowanie uważane jest za nama bahasa). “Ha” i “Re” oddzielone sylabami mają o wiele mniejszy efekt, niż intonowanie “Hare”. Z pośród rodzajów oddzielenia od Imienia Kryszny, oddzielenie mayavadih jest o wiele bardziej szkodliwe dla postępu duchowego. Przekonanie, że święte Imię nie jest wszechpotężne i absolutne jest wielkim zakłóceniem w Kali yudze, jest to również sprzeczne z oznajmieniem Pism Świętych.
Dzięki takim rozważaniom ktoś może zrozumieć prawdziwą naturę świętego Imienia. Słuchanie oraz intonowanie głównych Imion Kryszny, unikając nama bhasa, nama aparadah i yavadana-odseparowania nazywane jest czystym intonowaniem czy też słuchaniem śudha nama. Każdy kto akceptuje i intonuje to czyste Imię nazywany jest prawdziwym vaisnawą i nie należy do żadnej z trzech kategorii wspomnianych wcześniej. Wszyscy powinni zawsze służyć w szczęściu takiemu vaisnawie. W celu przekroczenia nama bhasa i osiągnięcia czystego Imienia żywa istota (jiva) musi służyć prawdziwemu mistrzowi duchowemu z wielką uwagą. Dzięki wykonywaniu takiej służby anardha - obrazy zanikają, po czym czyste Imię obdarzone wszelkimi duchowymi mocami zaczyna “tańczyć na języku” takiego wielbiciela. Od tego czasu wielbiciel nigdy nie porzuci “słodkiego nektaru” emanującego ze świętego Imienia. Jiva będzie intonować ciągle, szalejąc za słodyczą Imienia, a Imię będzie tańczyć w radości. “Jiva będzie tańczyć i skarbiec świętego Imienia będzie również tańczył, cały wszechświat będzie tańczył, a maya (iluzja) odleci.
RÓŻNE TYPY ŚWIĘTEGO IMIENIATeraz rozważymy, kto ma prawo (adhikara) do świętego Imienia. Bez względu na takie materialne czynniki jak: klasa, warna, narodziny, płeć, wiek czy edukacja każdy kto jest ludzką istotą ma prawo wziąć święte Imię. Pan umieścił w Swoim Imieniu moc, która prześciga wszelkie rozróżnienia. Pomimo tego, że każdy ma prawo do świętego Imienia, to tylko ci, którzy rozwiną mocną wiarę w Krysznę i Jego Imię, przyjmą schronienie Imienia i będą poważnie Je intonować. W ten oto sposób jakakolwiek ludzka istota ma prawo do Imienia, ale tylko ktoś kto ma wiarę staje się praktykantem świętego Imienia.
Inne duchowe praktyki posiadają różne ograniczenia (takie jak: czas, miejsce, czystość czy nieczystość) w ich spełnianiu, ale święte Imię nie posiada żadnych ograniczeń. Imię poprzez umieszczoną w Nim moc pokonuje wszystkie ograniczenia. Podczas wykonywania czynności dobroczynnych, ofiar, japa etc. zawsze należy zwracać uwagę na takie rzeczy jak: czas, miejsce i czystość. Jedyną konieczną rzeczą jest wiara, ktokolwiek przyjmując schronienie świętego Imienia w wieku Kali osiągnie najwyższą doskonałość życia.
Konkluzja jest taka, że żywa istota w wieku Kali, usytuowana w środku Mayi, musi przyjąć schronienie świętego Imienia.
Każdy kto przyjmuje schronienie świętego Imienia i intonuje Je biorąc pod uwagę minimalne ograniczenia, musi również być uważny w wykonywaniu tylko tych czynności, które są pomocne w zwiększaniu oddania dla Kryszny. Należy odrzucić wszystkie czynności, które są przeszkodami na drodze do osiągnięcia oddania dla Kryszny i po prostu pamiętać Imię Kryszny ciągle podczas mijającego życia w materialnym świecie. Nigdy nie należy zbaczać ze ścieżki intonowania Imion Kryszny i służenia wielbicielom (ścieżki prowadzącej do osiągnięcia celu życia Kryszna premy) na ścieżkę działania dla owoców, czy czczenia półbogów.
Konkludując w ten sposób wyjaśnienia dotyczące tego jak jiva powinna przyjąć święte Imię, Hari das Tahkur upadł, płacząc do lotosowych stóp Pana, żebrząc o atrakcję do świętego Imienia.
Bhaktivinod powiedział: “dla tego , kto pełni służbę oddania u stóp uttama vaisnwy, Hari das Thakur kamień filozoficzny świętego Imienia stanie się centrum Jego życia.
ROZDZIAŁ TRZECI – NAMA BHASA...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]